O Janku Wędrowniczku

W życiu nawet niedużego jeszcze człowieka przychodzi moment, gdy własny dom wydaje się mu zbyt ciasny. Co jest tam dalej? Kto tam mieszka? Jak żyją inni, gdzie indziej?

O Janku Wędrowniczku to rymowany utwór, który przedstawia historię tytułowego Janka. Chłopiec chce poznać świat. Wyrusza więc w drogę, na której przydarzają mu się liczne przygody. Podróżuje na grzbiecie bociana i na ośle. Zmienia się w rycerza i stacza zwycięską bitwę. Potem z poznanymi towarzyszami planuje kontynuować swą wyprawę drogą wodną, ale wydarza się wypadek, który staje temu na przeszkodzie… Wreszcie Janek poznaje także uroki lasu. W czasie wędrówki bohater spotyka mieszkających po sąsiedzku ludzi, zajmujących się różnymi pracami gospodarskimi. Poznaje także przyrodę i ma okazję poznać zwyczaje napotkanych zwierząt. Tym bardziej, że zwierzęta chętnie wypowiadają się w tym utworze osobiście.

Historia kończy się szczęśliwym powrotem Janka Wędrowniczka do domu. Jego ciekawość świata zostaje w pełni zaspokojona. Chłopiec może nie odkrył Ameryki (zresztą wcześniej zrobił to już kto inny), ale stał się po swej wyprawie bogatszy o fantastyczne doświadczenia.

Powstały pod koniec XIX wieku (1883) wiersz dla dzieci Marii Konopnickiej O Janku Wędrowniczku łączy elementy realistyczne z fantastycznymi oraz żartobliwe z poważnymi. Autorka pokazuje, jak dobrze rozumiała świat małych ludzi. Całodzienna włączęga po najbliższej okolicy domu może być dla dziecka prawdziwą wyprawą dookoła świata!