Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 250 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | chiński | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | niemiecki | portugalski | potocznie | regionalne | rosyjski | staropolskie | włoski

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 8504 przypisów.

J. Kwiatkowski, Klucze do wyobraźni, op. cit., s. 190. [przypis autorski]

J. Kwiatkowski, Klucze do wyobraźni, Warszawa 1964, s. 103. [przypis autorski]

J. Kwiatkowski, Klucze do wyobraźni, Warszawa 1964, s. 80. [przypis autorski]

J. Kwiatkowski Pierwsze potyczki, „Życie Literackie” 1958, nr 11. [przypis autorski]

J. Kwiatkowski, Wizja przeciw równaniu, loc. cit. [przypis autorski]

J. Kwiatkowski, Wizja przeciw równaniu (Nowa walka romantyków z klasykami), „Zycie Literackie” 1958, nr 3. [przypis autorski]

J. Łukasiewicz, Harasymowicza sobole wyobraźni, „Tygodnik Powszechny” 1964, nr 15. [przypis autorski]

J. Lakanal, French Literary and Artistic Property Act…, ch. 1, p. 4. [przypis autorski]

J. Lakanal, French Literary and Artistic Property Act, Paris (1793), [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), red. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org, (dostęp 13.02.2014), ch. 1, p. 4. [przypis autorski]

J. Lakanal, French Literary and Artistic Property Act, Paris (1793), [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), red. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org, (dostęp 13.02.2014), ch. 1, p. 4. [przypis autorski]

J. Lakanal, French Literary and Artistic Property Act, Paris (1793), [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), red. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org (dostęp 13.02.2014), ch. 1, p. 4. [przypis autorski]

J. Litman, Copyright Legislation and Technological Change, „Or. L. Rev.” 68 (1989): 275–361, s. 299. [przypis autorski]

J. Litman, Real copyright reform, „Iowa Law Review”, vol. 96:1, s. 38. [przypis autorski]

J. Litman, War Stories, „Cardozo Arts & Entertainment Law Journal” 337 (2002), s. 16, przypis 64, H. G. Henn, The Compulsory License Provisions… s. 1–4, USA Copyright Act of 1909, http://www.copyright.gov/history/1909act.pdf, (dostęp 26.04.2014), ust. 1 punkt e). [przypis autorski]

J. Litman, War Stories, „Cardozo Arts & Entertainment Law Journal” 337 (2002), s. 16. [przypis autorski]

J. Litman, War Stories, „Cardozo Arts & Entertainment Law Journal” 337 (2002), s. 16. [przypis autorski]

J. Litman, War Stories, „Cardozo Arts & Entertainment Law Journal” 337 (2002), s. 17. [przypis autorski]

J. Litman, War Stories, „Cardozo Arts & Entertainment Law Journal” 337 (2002), s. 19. [przypis autorski]

J. Litman, War Stories…, s. 19. [przypis autorski]

J. Locke, Dwa traktaty o rządzie…, s. 181, §27; J. Locke, The Second Treatise of Civil Government, Chap. V. Of Property, dostępny pod adresem http://www.constitution.org/jl/2ndtr05.htm (30.12.2012). [przypis autorski]

J. Locke, Dwa traktaty o rządzie…, s. 182, §28. [przypis autorski]

J. Locke, Dwa traktaty o rządzie…, s. 183, §31. [przypis autorski]

J. Locke, Dwa traktaty o rządzie …, s. 183, §31. [przypis autorski]

J. Locke, Dwa traktaty o rządzie, tłum. Z. Rau, Warszawa 1992, s. 180, §25. [przypis autorski]

J. Locke, Liberty of the press…, s. 331–336 [przypis autorski]

J. Locke, Liberty of the press…, s. 333. [przypis autorski]

J. Locke, Liberty of the press…, s. 337. [przypis autorski]

J. Locke, Liberty of the press, [w:] J. Locke: Political essays, M. Goldie [red.], Cambrige 1997, s. 331. Jak często bywa, Locke miał również swój prywatny interes w takim ukształtowaniu przyszłego prawa. Otóż jego projekt wydania Bajek Ezopa został zablokowany przez Stationers' Company. L. Zemer, The Making of a New Copyright Lockean, „Harvard Journal of Law & Public Policy”, vol. 29, no 3, dostępny pod adresem http://www.law.harvard.edu/students/orgs/jlpp/Vol29_No3_Zemer.pdf (30.01.2013), s. 900. [przypis autorski]

J. Loewenstein, The author's due: printing and the prehistory of copyright, Chicago 2002, s. 114. [przypis autorski]

J. Loewenstein, The author's due: printing and the prehistory of copyright, Chicago 2002, s. 29. [przypis autorski]

J. Loewenstein, The author's due: printing and the prehistory of copyright, Chicago 2002, s. 76, M. Rose, Authors and Owners. The invention of copyright, London 1994, s. 11, R. Deazley (2008), Commentary on the Statute of Monopolies 1624 [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), red. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org, Ch. May, S. K. Sell, Intellectual property rights…, s. 52. [przypis autorski]

J. Loewenstein, The author's due…, s. 108. [przypis autorski]

J. Loewenstein, The author's due…, s. 113. [przypis autorski]

J. Loewenstein, The author's due…, s. 115, R. Deazley (2008), Commentary on the Statute of Monopolies 1624, [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), red. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org. [przypis autorski]

J. Loewenstein, The author's due…, s. 140, por. również G. Petri, Transition from guild regulation…, s. 109. [przypis autorski]

J. Loewenstein, The author's due…, s. 219. [przypis autorski]

J. Loewenstein, The author's due…, s. 29. [przypis autorski]

J. Marcinkowska, Dozwolony użytek w prawie autorskim. Podstawowe zagadnienia, „ZNUJ” 87/2004, Kraków 2004, s. 21. [przypis autorski]

J. Marcinkowska, Dozwolony użytek w prawie autorskim. Podstawowe zagadnienia, „ZNUJ” 87/2004, Kraków 2004, s. 27. [przypis autorski]

Józef hrabia Niesiołowski — ostatni Wojewoda Nowogródzki, był prezesem Rządu rewolucyjnego w czasie powstania Jasińskiego. [przypis autorski]

Johannes de Virgilio — poeta, nazwany tak z powodu swego uwielbienia dla autora Eneidy. [przypis autorski]

John Philip Sousa, cytat za: M. Kominek, Zaczęło się od fonografu…, Kraków 1986, s. 278. [przypis autorski]

J. Oniszczuk, Filozofia i teoria prawa, Warszawa 2008, s. 231; K. Sójka-Zielińska, Historia prawa…, s. 289; D. Juruś, Dzieje własności prywatnej, od starożytności do współczesności, Warszawa 2014, s. 16. [przypis autorski]

J. Oniszczuk, Filozofia i teoria prawa, Warszawa 2008, s. 231 oraz K. Sójka-Zielińska, Historia prawa, Warszawa 2005, s. 221. [przypis autorski]

J. Oniszczuk, Filozofia i teoria prawa, Warszawa 2008, s. 231. [przypis autorski]

J. Oniszczuk, Filozofia i teoria prawa, Warszawa 2008, s. 919. [przypis autorski]

J. P. Eckermann, Rozmowy z Goethem, Warszawa 1960, s. 110. [przypis autorski]

J. Pietrusiewiczowa, J. Rytel, Renesans, [w:] Literatura polska od średniowiecza do pozytywizmu, red. J. Z. Jakubowski, Warszawa 1974, s. 64. [przypis autorski]

J. Prokop, Euklides i barbarzyńcy, Warszawa 1964, s. 23. [przypis autorski]

J. Prokop, Fantazyjność i groteska, „Tygodnik Powszechny” 1957, nr 7. [przypis autorski]

J. Prokop, Lekcja rzeczy, Kraków 1972, s. 24. [przypis autorski]

J. Przyboś, Poezje zebrane, Warszawa 1959, s. 412, 413. (Odtąd skrótowo: PPZ. ) Obydwa wiersze pochodzą z r. 1956, co oznacza, że podstawą dyskusji był dla Przybosia nie tekst Wiatru w BUZ (r. 1961), lecz pierwodruk tego utworu w „Twórczości” 1949, nr 7, s. 53–54. [przypis autorski]

J. Ptaśnik, Cracovia impressorum…, s. 139. [przypis autorski]

J. Ptaśnik, Cracovia impressorum…, s. 145, B. Szyndler, Dzieje cenzury w Polsce do 1918 roku, Kraków 1993, s. 8, N. Davies, Europa, rozprawa historyka z historią, Kraków 1998, s. 294. [przypis autorski]

J. Ptaśnik, Cracovia impressorum…, s. 145. [przypis autorski]

J. Ptaśnik, Cracovia impressorum…, s. 146. [przypis autorski]

J. Ptaśnik, Cracovia impressorum…, s. 147. [przypis autorski]

J. Ptaśnik, Cracovia impressorum…, s. 148. [przypis autorski]

J. Ptaśnik, Cracovia impressorum…, s. 150. [przypis autorski]

J. Ptaśnik, Cracovia impressorum…, s. 155. [przypis autorski]

J. Ptaśnik, Cracovia impressorum…, s. 161. [przypis autorski]

J. Ptaśnik, Cracovia impressorum…, s. 163. [przypis autorski]

J. Ptaśnik, Cracovia impressorum…, s. 22. [przypis autorski]

J. Ptaśnik, Cracovia impressorum…, s. 51. [przypis autorski]

J. Ptaśnik, Cracovia impressorum…, s. 96. [przypis autorski]

J. Ptaśnik, Cracovia impressorum XV et XVI saeculorum, Lwów 1922, s. 142. [przypis autorski]

J. Ptaśnik, Cracovia impressorum XV et XVI saeculorum, Lwów 1922, s. 145, A. Benis, Ochrona praw autorskich w dawnej Polsce, „Pamiętnik słuchaczy Uniwersytetu Jagiellońskiego”, Kraków 1887, s. 423, M. Juda, Przywileje drukarskie w Polsce…, s. 114, A. Benis, Ochrona praw autorskich w dawnej Polsce…, s. 424, Słownik historii Polski, Warszawa 1973, wydanie VI, s. 558, A. Benis, Ochrona praw autorskich w dawnej Polsce…, s. 425, A. Brigs, P. Burke, Społeczna historia mediów. Od Gutenberga do Internetu, Warszawa 2010, s. 31. [przypis autorski]

J. Ptaśnik, Cracovia impressorum XV et XVI saeculorum, Lwów 1922, s. 163. [przypis autorski]

J. Ptaśnik, Cracovia impressorum XV et XVI saeculorum, Lwów 1922, s. 26. [przypis autorski]

J. Ralph, cytat za: A. Brigs, P. Burke, Społeczna historia mediów. Od Gutenberga do Internetu, Warszawa 2010, s. 116. [przypis autorski]

J. Rogoziński, Preteksty, „Poezja” 1972, nr 2, s. 42. [przypis autorski]

J. R. Stephens, The Profession of the Playwright…, s. 93. [przypis autorski]

J. Skodlarski, Historia gospodarcza, Warszawa 2012, s. 14. [przypis autorski]

J. Skodlarski, Historia gospodarcza, Warszawa 2012, s. 62. [przypis autorski]

J. Słowacki, Dzieła, Wrocław 1952, t. V, s. 238. [przypis autorski]

J. Stelmach, R. Sarkowicz, Filozofia prawa XIX i XX wieku, Kraków 1999, s. 51. [przypis autorski]

J. Topolski, Polska Nowożytna (1501–1795), [w:] Dzieje Polski, J. Topolski (red.), Warszawa 1981, s. 311; J. Pietrusiewiczowa, J. Rytel, Renesans, [w:] Literatura polska od średniowiecza do pozytywizmu, red. J. Z. Jakubowski, Warszawa 1974, s. 63. [przypis autorski]

J. Trznadel, Kamienowanie mądrości, „Literatura” 1972, nr 47, s. 7. [przypis autorski]

J. Trznadel, Poezja ulotnej baśni, „Nowa Kultura” 1958, nr 29. [przypis autorski]

J. Trznadel, Róże trzecie, op. cit., s. 117. [przypis autorski]

J. Trznadel, Róże trzecie, Warszawa 1966, s. 74. [przypis autorski]

J. Trznadel, Twórczość Leśmiana. Próba przekroju, Warszawa 1964, s. 160–161. [przypis autorski]

juchas (gw.) — pasterz. [przypis autorski]

juhasowanie — wypasanie owiec na halach. [przypis autorski]

Julian Apostata, łac. Iulianus Flavius Claudius — ur. 331 r. po Chr., kształcił się u neoplatoników; 361–363 r. cesarz rzymski; wobec chrześcijaństwa, będącego już wówczas religią panującą, usposobiony był wrogo. Pisma jego w języku greckim obejmują głównie mowy i listy. [przypis autorski]

Julian Krzyżanowski zbudował swoją koncepcję „baroku na tle prądów romantycznych” — J. Krzyżanowski, Od średniowiecza do baroku, Warszawa 1938. Z badaczy dawniejszych praw tego rozwoju antytetycznego bardzo był świadom Chmielowski, podkreślając ponadto zastrzeżenie, bez którego wahadłowe ujmowanie ewolucji byłoby grubym błędem: „Ale jak nie ma dwóch liści zupełnie do siebie podobnych, tak też nie ma dwóch prądów, analogicznych skądinąd, które by można utożsamić. Żaden w ogóle ruch czy przeciwruch (…) nie tworzy jedności z ruchami i przeciwruchami dawniejszymi, gdyż wchłania w siebie nieznacznie i częstokroć nieświadomie pierwiastki poprzednich faz duchowych” (Najnowsze prądy w poezji polskiej, s. 10). W związku z powyższym założeniem metodologicznym swojemu opracowaniu całego dorobku twórczego pokolenia Młodej Polski nadał J. Krzyżanowski tytuł Neoromantyzm polski 1890–1918. W rozważaniach wstępnych, uzasadniając, dlaczego wobec owej całości eliminuje nazwę Młoda Polska (co nie wydaje się słuszne), a także wskazując, dlaczego na ową całość nie daje się rozciągnąć nazwa modernizm (ta ostrożność wydaje się słuszną), Krzyżanowski w następujący sposób dowodzi, dlaczego poszedł za propozycją E. Porębowicza: „W tej sytuacji mając do wyboru trzy różne możliwości, zdecydowałem się iść za znakomitym romanistą lwowskim, tym bardziej że termin neoromantyzm jest jednoznaczny i nie budzi skojarzeń ubocznych, jak dwa inne, że jest literacki, a więc ograniczony do dziedziny specjalnej, że wreszcie ma charakter merytoryczny, dotyczy bowiem istoty zjawisk, do których się go stosuje. Dla autora książki posiada on nadto znaczenie dodatkowe, odpowiada bowiem jego poglądowi na dwuprądowość okresów literackich, romantycznych i klasycystycznych, poglądowi, który w chwili sformułowania go przed laty dwudziestu pięciu brzmiał jak fantazja czy herezja, dzisiaj zaś w nauce europejskiej zdobywa sobie coraz częściej uznanie”. (Tamże, s. 6–7). Najbardziej wnikliwą i wyczerpującą charakterystykę związków występujących między dziedzictwem romantycznym a polskim modernizmem dał Samuel Sandler we wstępie do kolejnego (czwartego) wydania klasycznej książki I. Matuszewskiego, Słowacki i nowa sztuka (modernizm) (Z pism Ignacego Matuszewskiego, tom III, Warszawa 1965, s. 14–37, 60–69). [przypis autorski]

Julia Volmàr — Nowa Heloiza [red. WL: w powieści Nowa Heloiza ukochanym Julii Volmàr jest Saint-Preux]. [przypis autorski]

jums (lit.) — wam. [przypis autorski]