Przypisy

F. Kawohl (2008), Commentary on the German Imperial Copyright Act…, punkt 5. [przypis autorski]

F. Kawohl, The Berlin Publisher Friedrich Nicolai and the Reprinting Sections of the Prussian Statute Book of 1794, [w:] R. Deazley, M. Kretschmer, L. Bently [red.] Privilege and Property. Essays on the History of Copyright, s. 217–223; D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 224. [przypis autorski]

F. Kawohl, The Berlin Publisher Friedrich Nicolai and the Reprinting Sections of the Prussian Statute Book of 1794, [w:] R. Deazley, M. Kretschmer, L. Bently [red.], Privilege and Property. Essays on the History of Copyright, s. 207, P. E. Geller, Must copyright be for ever caught between marketplace and authorship norms?, [w:] B. Sherman, A. Strowel, Of authors and origins. Essays on copyright law, Oxford 1994, s. 168. [przypis autorski]

F. Kawohl, The Berlin Publisher Friedrich Nicolai…, s. 229. [przypis autorski]

F. Kawohl, The Berlin Publisher Friedrich Nicolai…, s. 237. [przypis autorski]

F. Kawohl, The Berlin Publisher Friedrich Nicolai…, s. 239, Na temat Landrechtu Pruskiego por. szerzej: L. Górnicki, Rozwój idei praw autorskich, od starożytności do II wojny światowej, Wrocław 2013, s. 135. [przypis autorski]

Flamen dialis — Kapłan Jowisza. [przypis autorski]

flaszkomyj — aptekarz. [przypis autorski]

flats ghost — widmo nizin. [przypis autorski]

F. M. Scherer, podaję za: M. W. Carroll, The Struggle for Music Copyright, „Villanova Law/Public Policy Research Paper” No. 2005-7, http://ssrn.com/abstract=687963, (dostęp 11.03.2014), s. 945. [przypis autorski]

F. M. Scherer, The emergence of musical copyright in Europe prom 1709 to 1850, „Review of economic research on copyright issues”, 2008, vol. 5(2), s. 9, F. Kawohl (2008), Commentary on an Imperial privilege for Arnolt Schlick (1511)…, punkt 6 ust. 9, P. Gancarczyk, Muzyka wobec rewolucji druku…, s. 240, M. W. Carroll, Whose Music is it Anyway?…, s. 1483. [przypis autorski]

F. M. Scherer, The emergence of musical copyright in Europe prom 1709 to 1850, „Review of economic research on copyright issues”, 2008, vol. 5(2), s. 6–7, M. W. Carroll, The Struggle for Music Copyright, „Villanova Law/Public Policy Research Paper” No. 2005–7, http://ssrn.com/abstract=687963, (dostęp 11.03.2014), s. 926, P. Tschmuck, Creativity without a copyright: music production in Vienna in the late eighteenth century, [w:] R. Towse [red.], Copyright in the cultural industries, Cheltenham 2002, s. 218. [przypis autorski]

F. M. Scherer, The emergence of musical copyright…, s. 14. [przypis autorski]

F. M. Scherer, The emergence of musical copyright…, s. 15. [przypis autorski]

Foe — (Sakya-Muni, Budda) chce sprowadzić serce do czystej próżni. „Mamy oczy i uszy; ale doskonałość jest wtedy, kiedy te członki są bezczynne”. [przypis autorski]

Foki zwłaszcza, o rozumnych, dobrych, trochę smutnych oczach, szczególnie budzą współczucie w sercu Micheleta… — [Michelet], La mer, s. 324–55. [przypis autorski]

For an account and analysis of abuse and obscene expressions, cf. op. cit., Sex and Repression in Savage Society or the writer's article in „Psyche”, v. 3, 1925. [przypis autorski]

For an ampler account of this subject, see the writer's article on Complex and Myth in Mother-right, „Psyche”, vol. v. No. 3, Jan., 1925; reprinted in op. cit., Sex and Repression in Savage Society, uniform with this work. [przypis autorski]

For further data referring to the social and legal status of the hereditary magician, see Chap. xvii on „Magic”, in Argonauts of the Western Pacific, as well as the descriptions of and sundry references to canoe magic, sailing magic, and haloma magic. Compare also the short account of garden magic in Primitive Economics („Economic Journ.”, 1921); of war magic, in „Man”, 1920 (No. 5 of article); and of fishing magic, in „Man”, 1918 (No. 53 of article). [przypis autorski]

Forgotten isle — Wyspa Zapomnienia. [przypis autorski]

For instance, the tables of circulation of the valuable axe blades, op. cit. pp. 531, 532. [przypis autorski]

Forma artystyczna, doktryna, idealizacja zdobyły bezwzględną przewagę nad rzeczywistością. (…) zasobem nowych form artystycznych — W. Dilthey, Das Erlebnis…, s. 331. [przypis autorski]

Forma ekspresjonizmu (…) tłumaczy koncentrację i sugestywność Wyspiańskiego, śmiałość „nierealnych” Micińskiego obrazów — W. Feldman, Współczesna literatura polska, 1907–1918, t. III, Warszawa 1919, s. 180. [przypis autorski]

Forma greckiego dialogu — Co do wiersza, który potocznością swoją powinien by niewiele nawet uwagi zwracać, to już jest osobistość autora. – Mniema on, że, w drażliwie mogących dotykać (gdzieniegdzie) przeprowadzeniach myśli w życie, rytm miarą swoją i muzyką uspokaja, miarkuje i złagadza. Niepochopny do uczynienia koncesji [koncesja (z łac.): zgoda, pozwolenie; tu: ustępstwo; Red. WL.] w toku prawdy, czuł się zobowiązanym (w tym pierwszym poszycie [poszyt (daw.): zszyta grupa kart w oprawie; dziś: zeszyt; Red. WL.]) koncesji tej w formie znaleźć miejsce. Literatura nasza pod tym względem, mianowicie w liryce, wiele liczy przykładów. [przypis autorski]

Forma Istnienia — na razie pozostawiam pojęcia: Formy i Rzeczywistości bez ścisłych definicji, w tym stopniu ścisłości, w jakim zwykliśmy używać ich w poglądzie życiowym. [przypis autorski]

forma jest zawsze wynikiem bezwiednego czy półświadomego sądu (…) właściwy punkt wyjścia twórczości — S. Brzozowski, Współczesna krytyka literacka, [w:] Dzieła wszystkie, t. VI, s. 189. [przypis autorski]

Formalnie Paryska Gildia Księgarzy została rozwiązana w marcu 1791 roku. C. Hesse, Publishing and cultural politics in revolutionary Paris, 1789–1810, Berkeley, Los Angeles, Oxford, 1991, http://publishing.cdlib.org/ucpressebooks/view?docId=ft0z09n7hf;brand=ucpress, (dostęp 16.02.2014), s. 113. [przypis autorski]

Formuła ta jest jedyną nie dającą się wzruszyć filozoficzną podstawą etyki… — [Leopold von Schroeder], Indische Renaissance, Wien 1902. [przypis autorski]

Forum Romanum — Tak zwał się plac przed Kapitolem, na którym stały mównice i kurie, trybunały, w których odbywały się sądy, a czasem narady senatu. Od tego Forum wstępowały schody aż na szczyty kapitolińskiego wzgórza. Tam na lewej wyniosłości, nad skałą tarpejską, stał kościół Jowisza Feretryjskiego, na prawej zaś Jowisza Kapitolińskiego. Via sacra, czyli święta droga tryumfujących, szła na Forum przez łuk Fabiana, wychodziła zaś z niego, by już iść w górę na Kapitol, przez łuk Septyma Sewera. Naprzeciwko Kapitolu z drugiej strony Forum, stała świątynia i klasztor westalek, bliżej zaś stóp wzgórza kapitolińskiego, świątynia Fortuny i Zgody, na samym zaś środku, na czystym miejscu była mównica. Kształt całego forum był równoległoboczny. Boki jego wszędzie zasute były rzędami kolumn, ciągnącymi się przed świątyniami i bazylikami. Widok ten musiał być nade wszystko uroczystym i wspaniałym. W architekturze starożytnej nie było uniesienia Ducha odbijającego się w gotyckiej, ale za to, najwyższa powaga ciała wszędzie panowała. Starożytny patrycjusz niewzruszony, z zarzuconą togą, odpoczywający po ofierze złożonej bogom jest obraz architektury starożytnej. W niej każda cząstka opisana ograniczona. Idea miary i piękności, przeniesiona do okręgu zupełnie zawartego. Niewzruszność i jedność są zatem jej piętnami, kiedy w gotyckiej ruch prawdziwy, rozmaitość i nieskończoność, żyją. Można by powiedzieć, że architektura starożytna, jest duchem zupełnie wcielonym w rozmiary, w materię, a gotycka materią pracującą, by się zidealizować, by zduchownieć. Dlatego też nie ma kościoła gotyckiego prawie, którego by budowa zupełnie skończoną była, a nie było kościoła pogańskiego, który by nie był zupełnie dokończonym w każdej części swojej. Stąd pochodzi, że architektura pogańska przenosi o wiele chrześcijańską pod względem sztuki, chrześcijańska zaś pogańską pod względem myśli, ducha. [przypis autorski]

Fosfor (…) nadaje powietrzu (…) własność przewodzenia — Elster i Geitel, „Wiedemannsche Annalen”, 1890. [przypis autorski]

[Fragment brulionowy] — [Jest to najwidoczniej pierwszy rzut pomysłu, który został streszczony w punktach 38–42 ostatnich notat]. [przypis autorski]

Fragments on the Freedom of the Press…, ch. 1, p. 55. Jak słusznie zauważyła Jane C. Ginsburg, to o czym mówił Conorcet, w dzisiejszych kategoriach ekonomicznych nazywane jest dobrami publicznymi; J. C. Ginsburg, A tale of two copyrights: Literary property in revolutionary France and America, [w:] B. Sherman, A. Strowel, Of authors and origins. Essays on copyright law, Oxford 1994, s. 150. [przypis autorski]

Fragments on the Freedom of the Press…, ch. 1, p. 56. [przypis autorski]

Fragments on the Freedom of the Press…, ch. 1, p. 57. [przypis autorski]

Fragments on the Freedom of the Press, Paris (1776), [w:] Primary Sources on Copyright…, ch. 1, p. 55. [przypis autorski]

Fragmenty Reduty Ordona cytowane wg wyd.: Adam Mickiewicz, Dzieła, Wydanie Narodowe, 1. 1: Wiersze, Warszawa 1948, s. 269–273. [przypis autorski]

fragmenty utworów powstałych za ich czasów berlińskich — Conradiego i Dehmla. [przypis autorski]

Franciszek de Mayronis — ur. w Mayronne, franciszkanin, uczeń Dunsa Szkota, nauczał w Paryżu, um. 1325 r. Napisał m.in. komentarz do Porfiriusza Eisagoge [Isagoga]. [przypis autorski]

Francja jest krajem, gdzie się zawiera najmniej małżeństw z miłości — Miss O'Neill, mistress Coutts i większość wielkich aktorek angielskich rzuca teatr, aby wyjść bogato za mąż. [przypis autorski]

Francuza jest coś przeciwnego naturze, aby się miał znaleźć w roli podziwiającego — podziw modny, jak dla Hume'a około r. 1775 lub dla Franklina w r. 1784, nie przeczy temu. [przypis autorski]

Francuzki z ich milusim wdziękiem — poza tym, że autor miał nieszczęście nie urodzić się w Paryżu, bardzo niewiele przebywał w tym mieście. (Uwaga wydawcy) [przypis autorski]

Francuz Mainard — Mowa o Edmundzie Mainard, młodym przyjacielu Mickiewicza, który pod pseudonimem Pontile napisał po francusku entuzjastyczną broszurę (1862) o poecie. Ale panna Deybel wyszła za Mainarda dopiero po latach od wypadków, które tu Władysław Mickiewicz opisuje. [przypis autorski]

Frangestan kraj Czerkassów. [przypis autorski]

Fredro te rzeczy odczuwał inaczej, że ten obyczaj wydawał mu się zupełnie naturalny, tak samo jak jego współczesnym — Jeszcze w r. 1877, po premierze Wielkiego człowieka do małych interesów recenzent warszawski, charakteryzując bohatera sztuki, tak go chwali: „Karolowi przypatrzywszy się bliżej, dopiero poznajemy ten grunt szlachetny, na którym przy stosunkach szczęśliwszych mogłaby wyróść chluba dla ogółu; każda nawet z jego śmieszności usprawiedliwia o nim to zdanie, kiedy np. nie mając żalu do Jenialkiewicza, którego niedołęstwu, zapewne wprawdzie przy własnej nieoględności, zawdzięcza utratę majątku, szuka po starych herbarzach jakiej prababki ciotecznej, aby, zbogacony jej spadkiem, mógł stanąć do konkursu o rękę Matyldy”… [przypis autorski]

French book trade regulations, Paris (1725), Primary Sources on Copyright (1450–1900), red. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org. [przypis autorski]

French Decree of 30 August 1777, on the duration of privileges, Paris (1777), [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), red. L. Bently, M. Kretschmer,www.copyrighthistory.org, ch. 1, p. 1. [przypis autorski]

French Decree of 30 August 1777… [przypis autorski]

French Literary and Artistic Property Act, Paris (1793), [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), red. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org, (dostęp 13.02.2014), artykuł 6. [przypis autorski]

frengi a. ferengi — cudzoziemiec, Europejczyk [od zniekształconej nazwy „Franków”, tj. chrześcijan z Europy Zachodniej, z którymi muzułmanie stykali się od średniowiecza; red. WL]. [przypis autorski]

Frengistan — Europa. [przypis autorski]

Freuda, (…) jednego z największych geniuszy i dobroczyńców ludzkości naszej epoki — nie można zeń robić kogoś, kim nie jest: jakiegoś maga, arcykapłana, a nade wszystko filozofa, na co on sam by się z pewnością nie zgodził. Na tym podstawieniu nieodpowiednich wartości polega z pewnością jego istotne niedocenienie, jak to często bywa. [przypis autorski]

F. Rideau (2008), Commentary on Diderot's Letter on the book trade (1763), [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), red. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org, (dostęp 15.02.2014), punkt 3; R. Birn, The Profits of Ideas: Privileges en Librairie in Eighteenth-Century France, „Eighteenth-Century Studies”, Vol. 4, No. 2 (Winter 1970–1971), s. 153, Ch. Geiger, The influence (past and present) of the Statute of Anne…, s. 126, J. C. Ginsburg, A tale of two copyrights…, s. 150. [przypis autorski]

F. Rideau (2008), Commentary on Diderot's Letter on the book trade (1763), [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), red. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org, (dostęp 15.02.2014), punkt 4. [przypis autorski]

F. Rideau (2010), Commentary on Gaultier's memorandum for the provincial booksellers (1776), [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), red. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org. [przypis autorski]

F. Rideau, (2010) Commentary on Louis d'Héricourt's memorandum (1725), [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), red. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org. [przypis autorski]

F. Rideau, (2010)Commentary on the French Decree of 30 August 1777, [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), red. L. Bently, M. Kretschmer,www.copyrighthistory.org, D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 86. [przypis autorski]

F. Rideau, (2010) Commentary on the memorandum on the dispute which has arisen between the booksellers of Paris and those of Lyon (1690s), [w:] Primary Sources on Copyright…L. Pfister, Author and Work…, s. 127-128. [przypis autorski]

F. Rideau, (2010) Commentary on the memorandum on the dispute which has arisen between the booksellers of Paris and those of Lyon (1690s), [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), red. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org, P. Drahos, J. Braithwaite, Information feudalism…, s. 31. [przypis autorski]

F. Rideau, Nineteenth century controversies relating to the protection of artistic property in France, [w:] R. Deazley, M. Kretschmer and L. Bently [red.] Privilege and Property. Essays on the History of Copyright, 2010, s. 243, S. Teilmann, British and French copyright: A historical study of aesthetic implications, Department of Comparative Literature University of Southern Denmark 2004, http://static.sdu.dk/mediafiles/Files/Om_SDU/Institutter/Ilkm/ILKM_files/PhD/StineTeilmann.pdf, (dostęp 13.02.2014), s. 25, M. F. Makeen, From „Communication in Public”…, s. 34. [przypis autorski]

F. Rideau, Nineteenth century controversies relating to the protection of artistic property in France, [w:] R. Deazley, M. Kretschmer, L. Bently [red.] Privilege and Property. Essays on the History of Copyright, 2010, s. 243. [przypis autorski]

frivolous — błahy, znikomy. [przypis autorski]

froncymer — fraucymer, pokój kobiecy, damy dworu. [przypis autorski]

Früchte — Man kann bei englischen Dichtern viele schöne Vergleichungen mit diesen eigentümlichen Früchten lesen, welche an den Ufern des Asphalt-Sees (bekannt unter dem Namen des toten Meeres) wachsen sollen, z. B. «Like to the apples on the Dead Sea's shore,/ All ashes to the taste.» Byron, Harold, Cant. III. «Like Dead Sea fruits, that tempt the eye,/ But turn to ashes on the lips.» Th. Moore, Lalla Rookh, 1.222. (Malczewski) [przypis autorski]

fruits de la mer Morte — on trouve dans les poètes anglais de belles comparaisons au sujet de ces fruits, qui doivent croître sur les bords du lac Asphaltite, connu sous le nom de mer Morte… Malczewski s'exprime ainsi dans sa note. Il cite ensuite Byron et Moore, quand ils parlent de ces fruits «qui tentent les yeux et deviennent cendres sur les lèvres.» Voici un passage de l'Itinéraire de Paris à Jérusalem, dans lequel Chateaubriand fait justice des récits fabuleux de maint voyageur: Je crois avoir trouvé le fruit tant recherché: l'arbuste qui le porte croit partout à 2 ou 3 lieues de l'embouchure du Jourdain; il est épineux, et les feuilles sont grêles et menues; son fruit est tout-à-fait semblable, en couleur et en forme, au petit limon d'Égypte, lorsqu'il n'est pas encore mûr, il est enflé d'une sève corrosive et salée; quand il est desséché, il donne une semence noirâtre, qu'on peut comparer à des cendres, et dont le goût ressemble à un poivre amer; j'ai cueilli une demi-douzaine de ces fruits. [przypis autorski]

Frydrusz — Fryderyk. [przypis autorski]

F. Schiller, cytat za: M. Woodmansee, The Genius and the Copyright: Economic and Legal Conditions of the Emergence of the 'Author', „Eighteenth-Century Studies”, Vol. 17, No. 4, Special Issue: The Printed Word in the Eighteenth Century (Summer 1984), s. 432. [przypis autorski]

fue — fur (jid.) — jedź. [przypis autorski]

fujawica — burza wichrowa. [przypis autorski]

fuki (gw., daw.) — gniewy, dąsy, krzyki. [przypis autorski]

fulgura frango — łamię pioruny. [przypis autorski]

fum — tytoń w kawałku sprzedawany na wagę. [przypis autorski]

funt egipski — około dziewięciu rubli. [przypis autorski]

futor — zagroda na łące lub pośród lasu, w pewnym oddaleniu od wioski. [przypis autorski]

F. Zoll, Prawo autorskie…, s. 16. [przypis autorski]

F. Zoll, Prawo autorskie…, s. 17. [przypis autorski]

F. Zoll, Prawo autorskie…, s. 7. [przypis autorski]

F. Zoll, Prawo autorskie w projekcie prof. Fryderyka Zolla, członka Komisji Kodyfikacyjnej Rzpl. P., [w:] Materiały komisji kodyfikacyjnej Rzeczypospolitej Polskiej, [w:] S. Gołąb, Ustawa o prawie autorskim z dnia 29 marca 1926 r. z materiałami, Warszawa 1928, s. 87. [przypis autorski]

F. Zoll, Prawo autorskie w projekcie prof. Fryderyka Zolla, członka Komisji Kodyfikacyjnej Rzpl. P., [w:] Materiały komisji kodyfikacyjnej Rzeczypospolitej Polskiej, [w:] S. Gołąb, Ustawa o prawie autorskim z dnia 29 marca 1926 r. z materiałami, Warszawa 1928, s. 81. [przypis autorski]

F. Zoll, Prawo autorskie w projekcie prof. F. Zolla, Kraków 1920, s. 11. [przypis autorski]

F. Zoll, Prawo autorskie w projekcie prof. F. Zolla, Kraków 1920, s. 12. [przypis autorski]

F. Zoll, Prawo autorskie w projekcie prof. F. Zolla, Kraków 1920, s. 15. [przypis autorski]

F. Zoll, Prawo własności w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka z perspektywy polskiej, „Przegląd Sądowy” 1998 nr 5, s. 30. [przypis autorski]

F. Zoll, Przedmiot praw rzeczowych, „Kwartalnik Prawa Prywatnego”, zeszyt 3, kwartał IV, rok 1938. [przypis autorski]

F. Zoll, Przedmiot praw rzeczowych…, s. 212. [przypis autorski]

F. Zoll, Zasady na których ma polegać jednolite polskie prawo autorskie (w zarysie), [w:] S. Gołąb, Ustawa o prawie autorskim z dnia 29 marca 1926 r. z materiałami, Warszawa 1928, s.33. [przypis autorski]

F. Zoll, Zasady na których ma polegać…, s. 35. [przypis autorski]

F. Zoll, Zasady na których ma polegać…, s. 38. [przypis autorski]

F. Zoll, Zasady na których ma polegać…, s. 41. [przypis autorski]

F. Zoll, Znamienny objaw umoralnienia prawa…, s. 14. [przypis autorski]

F. Zoll, Znamienny objaw umoralnienia prawa…, s. 5. [przypis autorski]

F. Zoll, Znamienny objaw umoralnienia prawa w polskiej ustawie o prawie autorskiem, Lwów 1936, s. 14. [przypis autorski]

γνώθι σεαυτόν (gr.) — gnoti seauton! poznaj samego siebie. [przypis autorski]

Gabriel Rożniecki — Mowa jest o Gabrielu Rożnieckim, muzyku. C.N. [przypis autorski]

gadają o tych jakobińskich artykułach: to nas niepokoi i przeszkadza nam w czynieniu dobrego — Historyczne. [przypis autorski]

gadzina — w Krakowskiem lud nazywa gadziną zwierzęta domowe i drób. [przypis autorski]

gafla, właśc. gafel — żagiel wielki. [przypis autorski]

gajdis (z litew. gaidys) — kur [kogut]. [przypis autorski]

gajdus — kobziarz, muzykant. [przypis autorski]

gaje tuskulańskie — Frascati. [przypis autorski]

Gajła — jędza. [przypis autorski]